T o Eye of the North (ή EotN ή GW:EN όπως είναι αλλιώς γνωστό) κυκλοφόρησε στις 31/8/2007 και αποτελεί το πρώτο και μόνο expansion του παιχνιδιού, ενώ ιστορικά είναι το 4ο campaign. Ως expansion δεν είναι δυνατόν να ξεκινήσει κάποιος νέο χαρακτήρα από εδώ παρά μόνο να συνεχίσει μετά το τέλος κάποιου από τα υπόλοιπα campaign και να φτάσει στις περιοχές του. Όλες οι υπόλοιπες ιστορίες λοιπόν, μετά τη λήξη τους, φτάνουν με κάποιο ενδιάμεσο quest στο σημείο εκκίνησης του παιχνιδιού. Γενικά κινούμαστε στις ίδιες περιοχές με αυτές του Prophecies campaign (Tyria), όμως έχουν προστεθεί δύο ακόμη: τo Underground και τα πάτρια εδάφη των Charr - τα Charr Homelands.Το EotN εξυπηρετεί 3 διακριτούς στόχους στην εξέλιξη της σειράς. Πρώτον, εισάγει τις υπόγειες περιοχές της Tyria ("Underground”) δίνοντάς μας συγχρόνως τη δυνατότητα να εξερευνήσουμε ένα πολύ μεγάλο δίκτυο σπηλαίων κλπ. Δεύτερον, επεκτείνει το Lore του παιχνιδιού τόσο προς το παρελθόν όσο και προς το μέλλον: μαθαίνουμε για τη βίαιη έξοδο των Asura από τις υπόγειες κατοικίες τους εξαιτίας των destroyers, συναντάμε τους πελώριους Norn με τη γενναία καρδιά και τη σχεδόν παιδική διάθεση για διασκέδαση αλλά και τους Dwarves, που μας λένε για την αρχαία προφητεία τους για τη «μεγάλη και τελική μάχη». Τέλος, μέσα από όλα αυτά, το EotN μας συστήνει στις φυλές που θα γινόντουσαν playable στο Guild Wars 2: τους Norn (μέσω του Northern Allies κομματιού της ιστορίας), τους Asura (με το αμίμητο The Knowledgeable Asura branch) και τους Charr (με το The Missing Vanguard). Οι μόνοι που λείπουν από το πάρτυ είναι οι Sylvari – που αποτέλεσαν τη μεγάλη έκπληξη της ArenaNet για τη συνέχεια του παιχνιδιού - , αλλά και οι Dwarves οι οποίοι... Αλλά ας μην τα αποκαλύψουμε όλα ακόμα!
Η ιστορία ξεκινάει το έτος 1078 ΑΕ – τρία χρόνια μετά το τέλος όσων συνέβησαν στο Nightfall campaign και έξι σχεδόν χρόνια μετά το τέλος των τεκταινόμενων στα Prophecies και Factions. Οι Charr πολιορκούν ακόμα την Ascalon, πρόσφυγες από την οποία έχουν βρει ασφαλές καταφύγιο στη Kryta, χάρη στην αυτοθυσία του γενναίου τους πρίγκηπα Rurik. Οι White Mantle και οι ψευτο-θεοί τους, οι Mursaat, έχουν ηττηθεί και την ηγεσία των κατοίκων της Kryta έχει αναλάβει η θαρραλέα πριγκίπισσα Salma με τη βοήθεια των πιστών της Shining Blade. H Cantha έχει απαλλαγεί από τη κατάρα του Shiro Tagachi, για άλλη μία φορά, με τίμημα τη ζωή του αγαπημένου Master Togo, ενώ οι Afflicted σπέρνουν ακόμα το τρόμο και τη μόλυνση στη χώρα. Στη δε Elona δόθηκε η μεγάλη μάχη εναντίον της πηγής των μεγαλύτερων κακών που χτύπησαν ανά τους αιώνες όλο το κόσμο του Tyria – του έκπτωτου θεού Abaddon. Μετά την οριστική καταστροφή του, η δίκαιη και αλτρουΐστρια διοικητής των Sunspears, η Spearmarshal Kormir παίρνει τη θέση της ανάμεσα στους θεούς, αντικαθιστώντας το σατανικό Abaddon.
Ανεξάρτητα από ποιο campaign προέρχεται ο ήρωας μας, θα βρεθούμε να τρέχουμε για τη ζωή μας, κυνηγημένοι από τους destroyers στα βάθη της γης κάτω από την Tyria. Εδώ θα κάνουμε τη πρώτη γνωριμία μας με τους θρασύτατα γενναίους Dwarves, μέσω του ήρωά τους Ogden Stonehealer, αλλά και με τους υπερφίαλα υπερόπτες Asura, μέσω του πανέξυπνου ήρωα Vekk. Μετά από μία αγωνιώδη καταδίωξη βρίσκουμε την Asura Gate που μας οδηγεί μακριά από τον άμεσο κίνδυνο, στα αφιλόξενα Far Shiverpeaks, τη πατρίδα των γιγαντόσωμων Norn – και στη πρώτη μας επαφή με την ηρωΐδα τους, τη Jora.
Αφού της εξηγούμε πως βρεθήκαμε εκεί, ζητάμε τη βοήθειά της κι εκείνη μας συστήνει να πάμε στο Eye of the North – ένα outpost των Norn που έχει γίνει ωστόσο, με την άδειά τους πάντα, βάση μιας μικρής στρατιωτική δύναμης των Human. Πρόκειται για τους Ebon Vanguard, μία ομάδα που έχει ως στόχο τη πλαγιοκόπηση των Charr στην άλλη άκρη των Shiverpeaks. Συζητώντας με τους κατοίκους εκεί, βρισκόμαστε μέσα σε μία μεγαλειώδη αίθουσα στο κέντρο της οποίας βρίσκεται μία μυστηριώδης λιμνούλα: πρόκειται φυσικά για το πασίγνωστο Hall of Monuments και τη Scrying Pool. Προφανώς, αν και ανεξήγητα, είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να κοιτάξουμε μέσα της και να την κάνουμε να μας φανερώσει, μέσα από οράματα, το μέλλον και το τι πρέπει να κάνουμε για να σώσουμε την Tyria. Εδώ συναντάμε για πρώτη φορά και την Gwen, τη Mesmer ηρωΐδα των Human, η οποία ρίχνει λίγο φως στο παρασκήνιο της ιστορίας.
Παρακολουθώντας λοιπόν το πρώτο όραμα αντιλαμβανόμαστε ότι η αντιμετώπιση της απειλής των destroyers είναι εφικτή μόνον εφόσον συνεργαστούν όλες οι φυλές. Κάτι το οποίο είναι πολύ πιο δύσκολο απ’ όσο ακούγεται δεδομένων των όχι και τόσο καλών σχέσεων μεταξύ τους! Οι Norn είναι πολύ εγωϊστές για να δεχτούν βοήθεια ακόμα και από άλλο Norn, ενώ οι Asura είναι τόσο υπερόπτες που δεν δέχονται ότι υπάρχει κάτι που δε μπορούν να το κάνουν μόνοι τους. Οι Humans είναι τόσο τυφλωμένοι από τον αιώνιο πόλεμό τους με τους Charr, αλλά και τόσο σκόρπιοι πληθυσμιακά, που δε βλέπουν άλλο κίνδυνο πέρα από τους αιλουροειδείς αντιπάλους τους. Οι οποίοι, με τη σειρά τους, επειδή δεν τους έχει κιόλας αγγίξει ακόμα η απειλή των destroyers, είναι κι αυτοί εντελώς απορροφημένοι στο πόλεμό τους με τους Humans. Τέλος, οι Dwarves είναι τόσο ξενοφοβικοί αλλά και ξεροκέφαλοι που επίσης πιστεύουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι τους – συν το γεγονός ότι είναι διχασμένοι από τον εμφύλιο πόλεμό τους με τους Stone Summit.
Συζητώντας το θέμα με τους πιο σοφούς και αντικειμενικούς, τελικά, από όλους αυτούς – τη Gwen, τον Odgen και το Vekk, σε πρώτη φάση – συμφωνούμε ότι πρέπει να πετύχουμε το ακατόρθωτο: να ενώσουμε τις 4 φυλές απέναντι στη κοινή απειλή. Στο σημείο αυτό λοιπόν η ιστορία διακλαδίζεται σε 3 μονοπάτια, ανάλογα με το ποια φυλή θα προσπαθήσουμε να πείσουμε:
(α) Norn: δείχνοντας τους ότι ούτε ντροπή είναι αλλά ούτε και αμαρτία να δέχονται βοήθεια από ‘ξένους’, κερδίζουμε την εμπιστοσύνη τους. Για να γίνει αυτό συνοδεύουμε τη Jora και της συμπαραστεκόμαστε καθώς προσπαθεί να ολοκληρώσει ‘το κυνήγι της’ και να επιτύχει τη λύτρωση που αναζητά – μέσα από μία τρομερή σειρά από quest με δραματική κορύφωση. Αφού κερδίσουμε τη φιλία της την βοηθάμε να κατακτίσει το σεβασμό του λαού της και στη συνέχεια, για να πείσουμε τους Norn πόσο πραγματική και άμεση είναι η απειλή των destroyers ταξιδεύουμε όλοι μαζί στα βάθη ενός dungeon προκειμένου να κλείσουμε μία ακόμη Asura Gate.
(β) Asura: έχοντας πείσει τους πρώτους ξεροκέφαλους της Tyria, πάμε στους δεύτερους – και μάλλον δυσκολότερους! Με μεσάζοντα το Vekk ξεκινάμε την αναζήτηση συμμάχων, με πρόφαση περισσότερο ένα project κατασκευής G.O.L.E.M.. Πρώτα στρατολογούμε το Gadd και στη συνέχεια την Oola. Μετά πείθουμε τον Renk να προγραμματίσει μερικά G.O.L.E.M. ειδικά για τη μάχη μας ενάντια στους destroyers. Αφού προστατέψουμε το… εργοστάσιο από την επίθεσή τους και τους καταδιώξουμε μέχρι τη φωλιά τους όπου και τους εξολοθρέφουμε, κατορθώνουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη και την πολύτιμη βοήθεια των πανέξυπνων Asura.
(γ) Humans: για το τέλος άφησα τους ομοαίματούς μας, μιας και αποδεικνύονται σκληρά καρύδια. Ρόλο-κλειδί εδώ παίζει η Gwen, η όμορφη αλλά πληγωμένη και γεμάτη μίσος για τους Charr, Gwen. Μιλώντας μαζί της μαθαίνουμε ότι μία περίπολος των Ebon Vanguard, που είχε ξεκινήσει από το συνοριακό με τις Charr Homelands outpost Longeye’s Ledge, είχε εξαφανιστεί. Μας παρακαλάει να εξερευνήσουμε κι εμείς, φυσικά, δεχόμαστε. Ακολουθώντας τα ίχνη ανακαλύπτουμε ότι η περίπολος είχε εξολοθρευτεί από τα μέλη κάποιας τοπικής warband των Charr. Ψάχνοντας στο παρακείμενο στρατόπεδό τους για τυχόν αιχμαλώτους, ανακαλύπτουμε προς μεγάλη μας έκπληξη φυλακισμένο έναν άλλον Charr, τον Pyre Fierceshot. Αφού τον ελευθερώνουμε, και παρά τις αντιρρήσεις της μαινόμενης Gwen, κάνουμε μαζί του μία συμφωνία: θα τον βοηθήσουμε να ελευθερώσει τα υπόλοιπα μέλη της δικής του warband κι εκείνος σε αντάλλαγμα θα μας πει πού έχουν μετακινήσει οι δεσμώτες τους τους Vanguard που ψάχνουμε. Αφού τηρούμε το δικό μας μέρος της συμφωνίας, τηρεί κι εκείνος την υπόσχεσή του: οι Humans είναι αιχμάλωτοι ενός Charr Shaman, του Hierophant Burntsoul – του ίδιου Charr που είχε φυλακίσει και τον Pyre με τους δικούς του. Και πάλι αντίθετα με το θέλημα της Gwen, εκπαιδευόμαστε από τους Charr στη χρήση των armored saurus και τελικά επιτιθόμαστε στο οχυρό του κοινού μας εχθρού. Η νίκη μας, προερχόμενη από την άβολη μεν, αποτελεσματική δε συνεργασία Human και Charr, προσθέτει τον ήρωα Pyre Fierceshot στην ομάδα μας – και ένα αγκάθι στο πλευρό της Gwen.
Έχοντας επιτέλους καταφέρει να φτιάξουμε μία ομάδα που αποτελείται από εκπροσώπους διαφορετικών φυλών – Human (εμείς και η Gwen), Asura (Vekk), Dwarf (Ogden) και Norn (Jora) – επιστρέφουμε στη καρδιά των Shiverpeaks για το επόμενο βήμα: να εκπληρώσουμε τη προφητεία των Dwarves για τη τελική μάχη μεταξύ του Great Dwarf και του Great Destroyer. Με τη βοήθεια των κοντόσωμων αλλά πολύ θαρραλέων συμμάχων μας καταφέρνουμε να αποκτήσουμε το όπλο του ‘θεού’ τους, το Hammer of the Great Dwarf. H ώρα για τη τελική αναμέτρηση έχει φτάσει.
Συγκεντρώνοντας όλες τις δυνάμεις μας και όλους τους νέους συμμάχους μας, ανοίγουμε δρόμο μέσα στις δαιδαλώδεις στοές κάτω από τα Shiverpeaks. Αναζητάμε τη χαμένη Central Transfer Chamber και τη Gate που οι ίδιοι οι Asura προσπάθησαν να καταστρέψουν φεύγοντας, προκειμένου να εμποδίσουν τους destroyers να εξαπλωθούν στον υπόλοιπο κόσμο. Φτάνοντας εκεί δίνουμε μία πολύ σκληρή μάχη προκειμένου να καθαρίσουμε την αίθουσα από τους destroyers, να επαναλειτουργήσουμε τη πύλη και, τέλος, να στήσουμε μία πρόχειρη βάση από την οποία θα εξορμήσουμε την επίθεσή μας κατά της πηγής όλου αυτού του κακού – του Great Destroyer.
Η μάχη των μαχών, το αποκορύφωμα του Eye of the North campaign, δεν είναι παρά ένα μικρό και σύντομο instance. Ωστόσο, το όλο περιβάλλον, το σκηνικό με το κοιμισμένο Elder Dragon στο βάθος της σπηλιάς (ουπς! Spoiler!!!) και η ένταση της αναμέτρησης μας ανταμείβουν για τα όσα περάσαμε ως τώρα. Ο Επίλογος είναι ένα μικρό διαμάντι, με χαρακτήρες – ήρωες και henchmen – από όλα τα campaign να κουβεντιάζουν και να σχολιάζουν και να προβλέπουν, με συγκρατημένη αισιοδοξία, ένα καλύτερο μέλλον για όλο το κόσμο τους.
